Workers Solidarity Movement

In het laatste nummer van Workers Solidarity (
http://wsm.ie/story/2829) keken we
naar hoe de oorzaken van klimaatverandering diep ingebed zijn in de economische
en sociale structuren die door de weinige rijken worden gecontroleerd. De
toenemende niveaus van kooldioxide en andere opwarmende gassen die in onze
atmosfeer worden gepompt worden in de eerste plaats veroorzaakt door het
kapitalistische model van 'economische groei' en diens begeleidende vormen van
ellende voor miljoenen op de planeet.Het kapitalisme en degenen die er van
profiteren verkrijgen de rijkdom, echter, de gevolgen voor het milieu worden
geexternaliseerd. Nergens is dit duidelijker dan met de voortgaande, en
onvoorziene, effecten van klimaatverandering. Degenen die het meest lijden onder
deze degradatie van onze planeet zijn degenen die het minst bijdragen aan het
probleem, terwijl degenen die verantwoordelijk zijn, de petro-chemische en
mijnbouw industrialisten en de politieke partijen die ze financieel steunen er
het minst onder lijden.

De werkelijkheid van de laatste cijfers van het Internationaal Panel over
Klimaatverandering geven aan dat de enige manier om klimaatverandering tegen
te houden de zo snel mogelijke beweging naar maatschappijen die nul
kooldioxide uitstoot hebben is. Alleen dit, naast massieve acties om
bestaande kooldioxide uit de atmosfeer te halen, biedt een mogelijkheid om
de ergste vormen van schade door klimaatverandering te vermijden. Echter,
het is juist nu, de tijd dat het het meest urgent is om te handelen, dat de
multinationals en regeringen vertragen en strijden tegen echte pogingen om
deze noodzakelijke veranderingen van het leven tot stand te brengen.

Nergens is dit duidelijker dan het terrein van de handel in vervuiling. In
plaats van dit probleem aan te pakken als een kwestie van sociale
rechtvaardigheid, gelijkheid en duurzaamheid, hebben regeringen in de hele
wereld, in opdracht van petro chemische lobby dollars, een idee ingevoerd
dat handel in kooldioxide heet. Als je over handel in kooldioxide zou willen
lezen, zou het je worden vergeven als je het extreem ingewikkeld vindt, en
het misschien maar beter over te laten aan de 'professionals'. Dat is
precies wat ze willen dat je denkt. Echter, in de kern gaat het handelen in
kooldioxide over het privatiseren van de lucht die we inademen, over het
instellen van een prijs op niet alleen een ton vervuiling, maar uiteindelijk
op al onze levens. Er zijn geen prijzen voor het raden wiens leven in dit
plan meer waard is.

De meest vervuilende bedrijven in de wereld, waaronder die in Ierland, wordt
onze belastingen gegeven, gratis, om 'uitstoot van kooldioxide' te
verhandelen. Dus kan bijvoorbeeld Shell door gaan kooldioxide uit te stoten
uit diens vervuilende raffinaderijen door, met ons geld, een nieuwe
bosplantage te kopen in bijvoorbeeld Minas Gerais in Brazilie, dat wordt
verondersteld de zelfde hoeveelheid kooldioxide op te nemen. Echter, terwijl
het relatief eenvoudig is de vervuiling die Shell uitstoot uit te rekenen,
is het wiskundig gezien onmogelijk uit te rekenen hoeveel kooldioxide deze
nieuwe plantage zal opnemen, dus je kunt het niet met elkaar vergelijken,
laat staan er een prijskaartje op plakken.

Maar de situatie wordt zelfs nog erger. Terwijl de vervuiling die bedrijven
zoals Shell uitstoten voorgoed in de atmosfeer zal zijn, is dit niet waar
voor de kooldioxide die in de plantage wordt vastgehouden, als de bomen
worden gekapt. Het meest obscene hieraan is dat voor het begroeien van deze
plantages in het zuiden van de wereld lokale gemeenschappen van hun land
worden gedwongen. Als ze terugvechten en zich verzetten, zodat ze het land
kunnen gebruiken zoals ze gedurende generaties hebben gedaan, krijgen ze te
maken met de brutale macht van het kapitalisme, de politie en het leger en
corrupte regeringen. Het zijn deze vormen van strijd waar we ons mee moeten
verbinden om allianties op te bouwen om werkelijke verandering te bereiken
in hoe onze wereld wordt beheerd.

Echter, we hoeven niet zo ver als het zuiden van de wereld te kijken om het
brutale gebruik van de staatsmacht te zien, die wordt betaald met onze
belastingen, tegen een kleine gemeenschap die door zowel de regering als
multinationals als niet relevant wordt beschouwd. Kijk maar naar wat er is
Rossport, west Mayo gedurende de afgelopen 6 jaar gebeurt. In theorie zouden
de lokale gemeenschap en milieu en sociale rechtvaardigheid activisten uit
het hele land en daar buiten gratis 'kooldioxide kredieten' moeten krijgen,
of het equivalent in contant geld, voor het zich verzetten van plannen door
Shell en de Ierse staat om een raffinaderij te bouwen. Door hun directe
actie vertragen ze, en hopelijk stoppen ze, de kooldioxide die Shell in de
lokale lucht wil uitstoten. Door het verstoren van de bouw van de
raffinaderij op het Bellinaboy terrein pakken ze actief een belangrijke
oorzaak van klimaatverandering aan. Wat ontvangen ze voor hun moedige
acties? Felle charges van de politie, politie agressie, en door de media
worden afgeschilderd als tegenstanders van vooruitgang, terwijl de waarheid
wordt vertrapt onder de knuppels en laarzen van de 'openbare orde'.

We wonen in een monolithische, gecentraliseerde maatschappij die wordt
voortgedreven door fossiele brandstoffen. Het omzetten van fossiele
brandstoffen in energie die kan worden verkocht, b.v. elektriciteit en gas,
is in hoge mate gecentraliseerd. Een handvol multinationale bedrijven, zoals
Shell en BP, winnen niet vernieuwbare, eindige brandstoffen (kool, gas,
olie, uranium) die door een andere handvol bedrijven worden omgezet in
elektriciteit. Tegelijkertijd legt het macht in de handen van weinigen.

Het tegengaan van klimaatverandering op een echte en betekenisvolle wijze
betekent dat deze centralisatie van macht moet worden afgebroken, en
vervangen door controle door de meerderheid, wat wordt uitgedrukt door
sociaal bezit en arbeiderscontrole. Ons anarchistische doel biedt ons de
mogelijkheid om onze gemeenschappen opnieuw te verbeelden, georganiseerd met
verantwoordelijke democratie en participatie. Dat kan niet worden bereikt
zonder het kapitalisme omver te werpen.

Maar dat betekent niet dat niets kan worden bereikt zonder een revolutie. We
kunnen concessies van de staat en de bazen afdwingen als we een beweging
opbouwen die groot genoeg is om rekening mee te houden. Als de balans van
krachten in ons voordeel is doen we het regelmatig (vakbondsactie, het
tegenhouden van de nucleaire stations van Carnsore enz.). We kunnen dit weer
doen door het opbouwen van lokale en internationale allianties gebaseerd op
anti-kapitalisme en directe democratie.

Workers Solidarity Movement - anarchistisch communistische organisatie in
Ierland

De Workers Solidarity Movement is een anarchistisch communistische groep uit
Ierland. Het is betrokken bij vormen van strijd op de werkplek en sociale
strijd.

Translation by
a-infos-nl